Hoe bewust van het moment ben jij? Neem samen met wetenschapsjournalist Mark Mieras een duik in ons aandachtssysteem en ontdek hoe het werkt? In dit amusante en verrassende verhaal legt Mieras de relatie met allerlei hersenprocessen die essentieel zijn voor vitaliteit, stressbeheersing, plezier en ontwikkeling. Waarom zijn aandachtige mensen gelukkiger en hebben ze minder kans op burn out en blijven ze 67+ langer scherp?

Mark Mieras (1962) is wetenschapsjournalist maar vooral bekend als auteur van ‘Ben ik dat?’ en ‘Liefde’. Deze bestsellers geven een onthullend en herkenbaar beeld van ons bewegelijke brein. Mieras, die ooit cum laude afstudeerde in de theoretisch natuurkunde, is een levendig, enthousiast en veel gevraagd spreker.

In vele levensgebieden komt ieder van ons vroeg of laat in rouw terecht. Al heel jong kunnen we ziek worden of een belangrijk iemand in onze nabijheid tijdelijk of voorgoed verliezen, een ouder, een broer of zus, oma. We kunnen ons thuis kwijtraken door scheiding, geldgebrek, een natuurramp of oorlog. Door pesten of ander geweld kan ons zelfvertrouwen beschadigd raken. In al deze gevallen is er verlies en bij te weinig ruimte voor rouwen treedt ons overlevingspatroon in werking. Kinderen kijken af bij volwassenen hoe zij verder leven, kopiëren dat en gaan proberen hen te beschermen.

De meesten van ons zijn niet-oordelende aandacht (mindfulness) pas later tegengekomen. In meditatie komen dan de gedachten en sensaties omhoog die voortkomen uit deze vroeg ‘geparkeerde’ rouwervaringen.

Op 18 februari verkennen we dit gebied. Met vragen als: wat heb ik zelf meegemaakt? Hoe deed ik het toen? Was er een persoon die aandacht voor mij had of wat had ik toen fijn gevonden? Hoe kan ik zelf liefdevol naar mezelf blijven kijken? Wat te doen bij paniek? Zo begeven we ons op het pad van rouw en aandachtsmeditatie.

Beate over zichzelf
Meditatie leerde ik dertig jaar geleden als jonge moeder kennen. Toen was ik al vele jaren psychologe.
Twee jaar daarna stierf een van mijn vier kinderen. Dat veranderde heel veel, ook op werkgebied. De dood was opeens deel van mijn dagelijks leven. Ik voelde dat ik mensen kon bijstaan met rouwen en afscheid nemen en ik schoolde mij verder in lichaamswerk, dromen en mindfulness (MBCT). Ik werd rouwtherapeute, lachyoga- en MBCT-begeleidster, trainster en publiciste.
In 2014 verscheen bij Ten Have mijn boek ‘Verder na verlies van een kind’ waarin interviews met rouwende ouders. Stap voor stap beschrijf ik hoe zij, ook in hun relatie, ervoor zorgden weer grond onder de voeten te krijgen.
Werken met verlies en herwinnen van levensvreugde werd mijn passie.

Als 10-jarig kind had ik al een diepe interesse in de wereld van gevoelens, gedachten en hun effect op gedrag. Talloze vragen blijven mij bezighouden tijdens mijn opgroeiproces, zoals wat is eenzaamheid eigenlijk? Hoe kun je omgaan met pijn, angst, verdriet, boosheid of frustratie? Hoe zit het met mensen die anderen kwetsen, pesten of pijn doen? Zit vriendelijkheid in iedereen? En hoe weet je wat echt belangrijk is in het leven en waar je voor bedoeld bent? En…. heeft iedereen een keuze? 

In 1980, ik ben dan 26 jaar, begin ik mijn praktijk als familietherapeut. Vanaf 1988 start ik met het ontwikkelen en uitvoeren van Mindfulness based trainingen en meditatie weekends voor volwassenen.